می‌خواستیم یه تئاتر مشترک بین کلاس‌های پایه دوم اجرا کنیم.

دو سه بار تمرین کردیم.

اما خب وقت کمی داشتیم و هی مکالمه‎های تو نمایش‌مون یادمون می‌رفت.

تا اینکه به این نتیجه رسیدیم هی ذره ذره از کارامون فیلم بگیریم و آخر سر بچسبونیم کنار هم تا یه فیلم کوچیک بشه.

فکر کنم به لطف خدا موفق بودیم.

حالا هم این فیلم کوچیک‌مون رو تقدیم می‌کنیم به مادرهای خوب‌مون. این فرشته‌های خدا روی زمین که خونه‌مون رو برای ما بهشت کردن…

مادرم دوستت دارم.

مادر، مهربونه.