فوریه 13, 2019 بازدید : 2435 شناسه خبر : 8663
من یار انقلابم

22 بهمن، یادآور یکی از بزرگترین رخدادهای تاریخی ملت بزرگ ایران است و این روز مبدل به یک روز فراموش ناشدنی و بزرگ برای ایرانیان شده است.

22 بهمن، یادآور یکی از بزرگترین رخدادهای تاریخی ملت بزرگ ایران است و این روز مبدل به یک روز فراموش ناشدنی و بزرگ برای ایرانیان شده است.

 

با نگاهی به تاریخ کشورهای دنیا خواهیم دید که هر کدام اسطوره‌ای برای خود دارند و به یک دوره زمانی در تاریخ خودمی‌بالند. ایران اسلامی با تمدنی بیش از 2000 هزار سال، روزهای بسیاری در تاریخ خود دارد که مایه فخر و مباهات است. این ملت از ابتدای راه تا امروز هرگز زیر بار زور و ظلم نرفته و نخواهد رفت.

 

فرزندان این مرز و بوم از نسل کاوه و آرش‌هایی هستند که درس آزادی را از حسین بن علی(ع) آموخته‌اند و در مکتب ائمه راه پشتیبانی از ولی فقیه را در پیش گرفته‌اند. انقلابی که به برکت اسلام با دستان پربرکت امام عصر و الزمان به پیر جماران رسید و حالا در چهلمین سال از آن نسل سومی‌ها و چهارمی‌ها خوش درخشیدند و امام را ندیده شیفته راهش شدند و دست بیعت به سوی رهبر فرزانه انقلاب دراز کردند.

 

دانش آموزان مدرسه سراج با اشتیاقی وصف نشدنی یک شب مانده به یوم الله 22 بهمن به خیابان آزادی آمدند. پر شور و پر حرارت تا آنجا که سرمای زمستان مانع کارشان نبود. تا صبح کار کردند و غرفه ای در خور توانشان برپا شد. از صبح زود چشم به راه مهمانان خود بودند، مهمانان از جنس خودشان فقط کمی کوچکتر یا بزرگتر.

 

 

از 8 صبح کم کم می‌آمدند. هرکسی به فراخور سن و سالش کاری می‌کرد و دانش آموزان با تمام توان و اعتقاد به دنبال این بودند تا لبخندی به روی لبان مهمانان بنشانند.

 

 

پالت بود و قلمو؛ رنگ‌های خوشرنگ که روی صورت هر که مینشست یادآور غروری وصف ناشدنی بود. پرچم زیبای ایران بر روی گونه ها جا می‌گرفت تا ثابت کند حرف دل و زبان این ملت یکی است. یک روز تمام رنگ کردند و لذت بردند و شاد کردند. این یعنی نسل سوم و چهارم انقلاب پویاتر از همیشه بود.

 

 

هیچ کس نباید از سفره انقلاب دست خالی برود. شاید شعاری نگفته از دانش آموزان مدرسه سراج بود. دختر و پسر فرقی نداشت هر که به این غرفه سری می‌زد هدیه‌ای فراخور حال و احوال و سن و سالش می‌گرفت. این یعنی دست و دلبازی از برکات مومن است که انقلاب به این دانش آموزان هدیه کرده است.

 

 

صدای انقلاب این روزها در هر گوشه از جهان شنیده می‌شود، از آسیا تا قلب تمدن اروپا امروز انقلاب ایران را الگویی برای آزادی و آزادیخواهی خود می‌دانند. صدای این انقلاب با هر روشی به دنیا رسانده شده و حالا پسرهای خوب مدرسه سراج صدایشان را در قالب هنر موسیقی درآورده‌اند و با نوایی زیبا به دنبال انقلابی جدید در هنر موسیقی هستند.

 

 

نان که حلال باشد، حاصل عرق پیشانی باشد، سرشار از غرور و غیرت باشد حاصلش فرزندی حسینی و فاطمی می‌شود. این بچه ها اگر امرزو قلبشان برای انقلاب می‌تپد زیر دست پدران و مادرانی انقلاب رشد کرده‌اند. خانواده‌هایی که از نوزادی کودکانشان را به راهپیمایی 22 بهمن آورده اند. حالا هم هستند؛ اولیا را می‌گوییم، به فرزندانشان پرواز آموخته‌اند اما دورادور مراقبشان هستند. گاهی به غرفه سری می‌زدند و کوچکترها را می‌آوردند که ببینند، که یاد بگیرند، که ثمره آنها بشود نسل پنجمی‌هایی که باید تا چند سال دیگر نیم قرن انقلاب را جشن بگیرند.

 

اشتراک گذاری
کلمه های کلیدی
ثبت دیدگاه